Saydamlık,
anayasal, yasal ve kurumsal yapıların devletin içsel
faaliyetleri ve nitelikleri ile ilgili olarak bilgi üretmesini
ve toplumun gerek siyasal sistemin içindeki gerekse dışındaki
aktörlere ulaşabilme kapasitesinin yüksekliğini ifade
etmektedir. (Finel & Lord, 1999: 315) Bu tanımda vurgulandığı
üzere saydamlık, kamu yönetiminin tüm kurumlarıyla bilgi
üretmesini ve bu bilginin toplum tarafından ulaşılabilme
kapasitesinin arttırılmasını gerektirmektedir.
Devlet
yönetiminde saydamlık, kamusal alan ile ilgili bilgilerin
vatandaşlara ve sivil toplum kuruluşlarına açık olması demektir.
Hiç şüphesiz, burada ifade edilmek istenilen “bilgi”, bir
ülkenin güvenliği açısından gizliliği elzem olan bazı bilgi ve
belgelerin halka açıklanması anlamına gelmemektedir. Saydamlık,
devletin siyasal sisteminin ve politika yapma sürecinin dış
gözlemcilere açık olması anlamındadır. (Mitchell, 1998: 111)
Saydamlık
ilkesinin en temel taşlarından birini oluşturan “bilgi”nin bir
takım niteliklere sahip olması gerekmektedir. Kamu yönetimi
tarafından üretilen bilgi, öncelikle tutarlı ve sürekli olma
niteliklerine sahip olmalıdır. Tutarlılığı olmayan ve
kesintilere uğrayan bilgi akışının, devletin faaliyetleri ve
sahip olduğu nitelikleri hakkında kamuoyunu yeterince
bilgilendirebilmesi mümkün değildir. Bunun dışında bilginin; çok
açık ve net olması, kullanılabilir ve kolay erişilebilir olması
önemlidir.